Mombasa

1. Zwiedzanie rozpoczniemy od manufaktury plemienia Akamba, które od pokoleń zajmuje się rzeźbieniem figur z drewna egzotycznego, od podobizn zwierząt (10-35 USD) i wypolerowanych misek z tykwy (20 USD) po cienkie jak patyczki figurki Masajów (15 USD rodzina), maski (od 8 USD), magnesy (od 3 USD), repliki tarcz wojowników czy łyżki do sałatek (10 USD), różne łańcuszki (od 6 USD). To okazja na zakupy pamiątek w dobrych cenach (przykładowe są w nawiasach).
Fabryka wygląda jak mała wioska. Podczas spaceru pomiędzy stanowiskami pracy rzemieślników można przyjrzeć się jak powstają figurki i inne rękodzieła.
Każda zatrudniona osoba ma numer, który zapisywany jest na wytwarzanych przez nią przedmiotach. W przypadku sprzedaży towaru prowizja trafia do tego pracownika. Ta „spółdzielnia” daje w sezonie turystycznym zajęcie dla wielu osób z okolicy.

2. Następnym punktem programu będzie symbol Mombasy – kły słoniowe (elephant tusks), które znajdują się przy Moi Avenue. To dwie pary gigantycznych aluminiowych kłów przecinających dwujezdniową drogę. Kły zostały zamówione dla upamiętnienia wizyty królowej Elżbiety w Mombasie w 1952 roku.
Pierwotnie były drewniane i miały być tymczasową ozdobą. Jednak widząc, że stały się dużą atrakcją, rada miejska zdecydowała się je zachować i w 1956 roku zmieniła je w aluminiowe, odporne na warunki atmosferyczne, trwałe symbole witające gości w kenijskim nadmorskim mieście.
Na początku Moi Avenue była tylko jednopasmową drogą i były tylko dwa kły, później pasy zostały rozbudowane do czterech, kiedy droga stała się drogą dwupasmową, stąd powstała litera „M”, która jest pierwszą literą pisowni „Mombasa”.
Obok znajduje się park Uhuru Gardens, który zamieszkują setki nietoperzy żywiących się owocami. W ciągu dnia można je zaobserwować jak śpią na drzewach. Uhuru w języku swahili oznacza wolność. Warto również zobaczyć fontannę w kształcie Afryki.

3. Po spacerze po parku udamy się do starej hinduskiej świątyni (shree kutch satsang swaminarayan temple mombasa). Jej główną atrakcją są przyciągające wzrok kolorowe podwójne drzwi z rzeźbami dziesięciu znanych awatarów hinduskich bogów. Wewnątrz świątyni na ścianach znajdują się liczne obrazy i freski opowiadające różne historie oraz ostrzeżenia jakie kary grożą grzesznikom, którzy postępują wbrew zasadom hindu, np. za picie alkoholu, kradzież lub jedzenie mięsa. Zwiedzić można również sale modlitewne z kolorowymi ołtarzami, na których wyznawcy składają ofiary. Najczęściej są to owoce, słodycze, kwiaty, liście, woda. Tej ceremonii często towarzyszy palenie kadzidełek, a także praktyki takie jak np. potrząsanie dzwonkami. Zwiedzenie świątyni daje okazję zapoznania się bliżej z religią hinduską.

4. Kolejnym miejscem, które odwiedzimy będzie Mama Ngina Waterfront, czyli 26-hektarowy park z widokiem na kanał Kilindini w hrabstwie Mombasa, gdzie można przespacerować się nowopowstałą promenadą na nabrzeżu. Dodatkowo podziwiać można między innymi baobaby, amfiteatr na 1000 miejsc, Centrum Kultury Kilindini, pięć wież dla gołębi, restauracje i kawiarnie na świeżym powietrzu, bloki ablacyjne i dwie główne bramy.

5. Następnie udamy się do Fort Jezus – zabytku wpisanego w 2011 roku na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jego historia nierozerwalnie wiąże się z historią całego miasta.
Fort został zbudowany przez Portugalczyków pod koniec XVI wieku (1593-1596) na wybrzeżu w pobliżu Starego Miasta. Zaprojektował go włoski architekt Giovanni Battista Cairati (John the Baptist).
Mombasa była w tym czasie miejscem tranzytowym dla handlu i bramą do Indii, a fort zbudowano w celu ochrony miasta przed najeźdźcami z zewnątrz. Dziś stał się jednym z najczęściej odwiedzanych obszarów w Mombasie.
Fort ma wysokie otynkowane ściany zbudowane z koralowej skały i specyficzny kanciasty kształt zaprojektowany tak, aby każdy napastnik próbujący wspiąć się na którąkolwiek ze ścian znalazł się bezpośrednio pod ostrzałem jednego z bastionów. Widziany z powietrza fort ma kształt człowieka leżącego na plecach twarzą do Oceanu Indyjskiego.
Do naszych czasów z dawnego kompleksu fortu zachował się między innymi Dom Omański (Omani House) oraz Sala Mazruich (ang. Hall of the Mazrui) z kamiennymi ławami i osiemnastowiecznymi inskrypcjami. Poza tym także ruiny kościoła, magazynów i sklepów.
Obecnie w forcie działa niewielkie muzeum, usytuowane we wschodniej części kompleksu, w dawnych koszarach. Poświęcone jest historii cywilizacji Suahili – wśród eksponatów znajduje się m.in. ceramika, zarówno miejscowa, jak i przywieziona w przeszłości z Azji (m.in. z Chin). Mieści się tu także ekspozycja etnograficzna poświęcona ludom Mijikenda.
Część zdjęć pochodzi ze strony: https://www.safari254.com/fort-jesus-a-piece-of-history/

6. Kolejnym punktem zwiedzania będzie stary port (Mombasa), który w XVI wieku był przede wszystkim miejscem cumowania arabskich, indyjskich, perskich i somalijskich kupców. Podczas corocznych wiatrów monsunowych kupcy dokowali w tym porcie swoje statki i przywozili porcelanę, tekstylia, oleje, jedwab i przyprawy. Niektórzy kupcy zatrzymywali się i osiedlali na stałe, co doprowadziło do mieszania się różnych kultur, kuchni, architektury i języków.
W XVIII wieku Kenia została ogłoszona brytyjskim protektoratem i zaproponowała budowę nowego, większego i głębszego portu, aby móc obsługiwać większe statki, głównie dla potrzeb dostarczania materiałów budowlanych i pracowników dla nowo budowanej linii kolejowej. Tak powstał port Kilindini, który przejął większość zadań starego. Początkowo Portugalczycy i Arabowie wykorzystywali go głównie w celu handlu przyprawami i niewolnikami.
Aktualnie nowy port jest kluczowym punktem wejścia i wyjścia dla ładunków należących do rozległych obszarów w głębi lądu, które obejmują Kenię, Ugandę, Burundi, Demokratyczną Republikę Konga.

7. Z portu udamy się na spacer ulicami starego miasta, podczas którego możemy podziwiać budynki z czasów kolonialnych nawiązujące do architektury arabskiej z pięknie rzeźbionymi drewnianymi drzwiami. W miarę upływu czasu i wraz z kwitnącym handlem, zwłaszcza w XIX wieku, rzeźbienie w drewnie stało się symbolem sztuki suahilijskiej w dekoracji drzwi i innych artykułów gospodarstwa domowego.
Budynki są przeważnie usytuowane naprzeciw siebie i oddzielone wąskimi uliczkami. Są mieszanką starych arabskich, portugalskich, brytyjskich i azjatyckich projektów architektonicznych, charakteryzujących się podniesionymi balkonami, drewnianymi oknami, dużymi drzwiami i białymi koralowymi ścianami. Elewację większości budynków zdobią misternie zakrzywione i łukowate drzwi oraz okna otoczone bogatą dekoracją tynkarską.
Stare miasto w Mombasie obejmuje obszar 180 akrów. Znajduje się tam kilka sklepów, w których można znaleźć różnorodne dzieła sztuki i rękodzieła, antyki i pamiątki.
Część zdjęć pochodzi ze strony: https://www.safari254.com/mombasa-old-town-piece-past/

8. Na końcu odwiedzimy old market – stary bazar, na którym można zakupić lokalne przyprawy, kawę, egzotyczne owoce.